Ik werk, naast spreekster, als vrijwilliger met lichamelijk en verstandelijke beperkte mensen. Hierdoor zie ik het belang om ook deze mensen ruimte te geven binnen het rouwproces. Ik weet hen erin te betrekken.
Voor kinderen is de dood nog niet met het leven verweven, is het verdriet van een ouder
vaak al teveel. Maar het is van onschatbare waarde om ook hen deel uit te laten maken van
het afscheid. Ook daarin kan ik een rol spelen.
Ook de allerkleinsten worden betrokken in het proces. Ze kunnen bijvoorbeeld een briefje schrijven of laten schrijven en deze meegeven in de kist. De tekst van het briefje kan ik namens de kinderen uitspreken als zij dat willen.
Tijdens de dienst zijn kinderen vrij om te gaan en staan waar ze willen en als ze niet op hun plekje willen blijven zitten dan is dit geen probleem.
Er wordt, bij moeilijke situaties, moeite gedaan om de familie bij elkaar te brengen.
Ik heb een troost hond genaamd Echo. Een lieve mooie en rustige Berner Sennen die vooral voor wat warmte en afleiding kan zorgen. Zij komt op verzoek mee. Vooral voor kinderen is het een welkome en fijne afleiding.
Echo - Echo was een bergnimf die de gewoonte had om onophoudelijk te praten. Zij leidde daarbij de godin Hera zodanig af, dat Hera's echtgenoot, Zeus, niet meer betrapt kon worden bij zijn talloze affaires met andere godinnen of stervelingen. Volgens enkele bronnen vervloekte Hera Echo daarom, zodat ze alleen nog maar in staat was om anderen na te praten. Dit is een aetiologische verklaring voor het verschijnsel van de echo als akoestisch verschijnsel.